пагу́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пагу́ба
Р. пагу́бы
Д. пагу́бе
В. пагу́бу
Т. пагу́бай
пагу́баю
М. пагу́бе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́губа уст. згу́ба, -бы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагі́бель ж. ги́бель; па́губа; поги́бель;

гнуць (гну́цца) у тры ~лі — гнуть (гну́ться) в три поги́бели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згу́ба ж.

1. ги́бель, па́губа;

2. разоре́ние ср.;

3. утра́та, уте́ря, поте́ря;

4. (пропавший предмет) пропа́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)