паго́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паго́ншчык паго́ншчыкі
Р. паго́ншчыка паго́ншчыкаў
Д. паго́ншчыку паго́ншчыкам
В. паго́ншчыка паго́ншчыкаў
Т. паго́ншчыкам паго́ншчыкамі
М. паго́ншчыку паго́ншчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паго́ншчык, ‑а, м.

Тое, што і паганяты (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)