паву́чы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паву́чы |
паву́чая |
паву́чае |
паву́чыя |
| Р. |
паву́чага |
паву́чай
паву́чае |
паву́чага |
паву́чых |
| Д. |
паву́чаму |
паву́чай |
паву́чаму |
паву́чым |
| В. |
паву́чы (неадуш.)
паву́чага (адуш.) |
паву́чую |
паву́чае |
паву́чыя (неадуш.)
паву́чых (адуш.) |
| Т. |
паву́чым |
паву́чай
паву́чаю |
паву́чым |
паву́чымі |
| М. |
паву́чым |
паву́чай |
паву́чым |
паву́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павучу́ |
паву́чым |
| 2-я ас. |
паву́чыш |
паву́чыце |
| 3-я ас. |
паву́чыць |
паву́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павучы́ў |
павучы́лі |
| ж. |
павучы́ла |
| н. |
павучы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павучы́ |
павучы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павучы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)