паву́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паву́чы паву́чая паву́чае паву́чыя
Р. паву́чага паву́чай
паву́чае		 паву́чага паву́чых
Д. паву́чаму паву́чай паву́чаму паву́чым
В. паву́чы (неадуш.)
паву́чага (адуш.)		 паву́чую паву́чае паву́чыя (неадуш.)
паву́чых (адуш.)
Т. паву́чым паву́чай
паву́чаю		 паву́чым паву́чымі
М. паву́чым паву́чай паву́чым паву́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)