паваля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак.

Правесці некаторы час валяючыся.

П. на сене.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паваля́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паваля́юся паваля́емся
2-я ас. паваля́ешся паваля́ецеся
3-я ас. паваля́ецца паваля́юцца
Прошлы час
м. паваля́ўся паваля́ліся
ж. паваля́лася
н. паваля́лася
Загадны лад
2-я ас. паваля́йся паваля́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паваля́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паваля́цца сов., разг., в разн. знач. поваля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Валяцца на працягу нейкага часу. Хлопцы паспелі яшчэ раз і пакупацца і на пяску паваляцца. Хомчанка. Дзяніс не разумеў, што з ім.. Але нікому не скардзіўся і сам не хныкаў. Думаў, што паваляецца ў пасцелі, адаспіцца і трохі ачуняе. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наваля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак. (разм.).

Уволю, многа паваляцца.

Н. ў духмяным сене.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поваля́ться пакача́цца, (долго) папако́чвацца, папакача́цца; паваля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Уволю, многа паваляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павалі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павалю́ся пава́лімся
2-я ас. пава́лішся пава́ліцеся
3-я ас. пава́ліцца пава́ляцца
Прошлы час
м. павалі́ўся павалі́ліся
ж. павалі́лася
н. павалі́лася
Загадны лад
2-я ас. павалі́ся павалі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час павалі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апра́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апрануць.

2. у знач. прым. У вопратцы, не раздзеты. У вольны час не цягнула паваляцца апранутаму на ложку ці схадзіць у гарадскі парк. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашпурля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм.

1. Рэзкім рухам пакідаць усё, многае.

2. а таксама чым. Шпурляць некаторы час. Любілі мы ў адліжныя дні і паваляцца ў [снезе] ды пашпурляць адзін у аднаго снежкамі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)