Verbum

апра́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апрануць.

2. у знач. прым. У вопратцы, не раздзеты. У вольны час не цягнула паваляцца апранутаму на ложку ці схадзіць у гарадскі парк. Лось.