пабуджа́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які выклікае жаданне, прымушае дзейнічаць.

Пабуджальныя прычыны.

Пабуджальныя сказы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабуджа́льны пабуджа́льная пабуджа́льнае пабуджа́льныя
Р. пабуджа́льнага пабуджа́льнай
пабуджа́льнае		 пабуджа́льнага пабуджа́льных
Д. пабуджа́льнаму пабуджа́льнай пабуджа́льнаму пабуджа́льным
В. пабуджа́льны (неадуш.)
пабуджа́льнага (адуш.)		 пабуджа́льную пабуджа́льнае пабуджа́льныя (неадуш.)
пабуджа́льных (адуш.)
Т. пабуджа́льным пабуджа́льнай
пабуджа́льнаю		 пабуджа́льным пабуджа́льнымі
М. пабуджа́льным пабуджа́льнай пабуджа́льным пабуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабуджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабуджа́льны пабуджа́льная пабуджа́льнае пабуджа́льныя
Р. пабуджа́льнага пабуджа́льнай
пабуджа́льнае		 пабуджа́льнага пабуджа́льных
Д. пабуджа́льнаму пабуджа́льнай пабуджа́льнаму пабуджа́льным
В. пабуджа́льны (неадуш.)
пабуджа́льнага (адуш.)		 пабуджа́льную пабуджа́льнае пабуджа́льныя (неадуш.)
пабуджа́льных (адуш.)
Т. пабуджа́льным пабуджа́льнай
пабуджа́льнаю		 пабуджа́льным пабуджа́льнымі
М. пабуджа́льным пабуджа́льнай пабуджа́льным пабуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабуджа́льны побуди́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які выклікае жаданне рабіць што‑н.; які прымушае да чаго‑н. Пабуджальныя прычыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уну́трана-пабуджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́трана-пабуджа́льны уну́трана-пабуджа́льная уну́трана-пабуджа́льнае уну́трана-пабуджа́льныя
Р. уну́трана-пабуджа́льнага уну́трана-пабуджа́льнай
уну́трана-пабуджа́льнае		 уну́трана-пабуджа́льнага уну́трана-пабуджа́льных
Д. уну́трана-пабуджа́льнаму уну́трана-пабуджа́льнай уну́трана-пабуджа́льнаму уну́трана-пабуджа́льным
В. уну́трана-пабуджа́льны (неадуш.)
уну́трана-пабуджа́льнага (адуш.)		 уну́трана-пабуджа́льную уну́трана-пабуджа́льнае уну́трана-пабуджа́льныя (неадуш.)
уну́трана-пабуджа́льных (адуш.)
Т. уну́трана-пабуджа́льным уну́трана-пабуджа́льнай
уну́трана-пабуджа́льнаю		 уну́трана-пабуджа́льным уну́трана-пабуджа́льнымі
М. уну́трана-пабуджа́льным уну́трана-пабуджа́льнай уну́трана-пабуджа́льным уну́трана-пабуджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абуджа́льны, -ая, -ае.

Які абуджае да чаго-н.; пабуджальны.

А. заклік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які абуджае да чаго‑н.; пабуджальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ратэ́льны ’спагадлівы, чулы’ (смарг., Сл. ПЗБ), ратэ́льны, рахтэ́льны ’знаходлівы, дасціпны’ (Скарбы), ст.-бел. ретельный ’пабуджальны, руплівы, добрасумленны’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. польск. rzetelny ’зарадны, шчыры, добрасумленны’, якое Брукнер (476) выводзіць з źrzetelny ’празрысты, відочны’; далейшае развіццё, магчыма, пад уплывам чэш. zřetelný ’зразумелы, уважлівы’, параўн. míti na zreteli ’мець на ўвазе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

побуди́тельный пабуджа́льны; однако лучше переводить конструкциями от соответствующих переводов глаг. побуждать — побудить в сочетании с мест. які́, яка́я, яко́е;

побуди́тельная причи́на маты́ў, прычы́на, яка́я прыму́сіла, падахво́ціла и т. п.; см. побужда́ть, побуди́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)