паба́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паба́ўлюся |
паба́вімся |
| 2-я ас. |
паба́вішся |
паба́віцеся |
| 3-я ас. |
паба́віцца |
паба́вяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паба́віўся |
паба́віліся |
| ж. |
паба́вілася |
| н. |
паба́вілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паба́ўся |
паба́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паба́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паба́віцца сов., разг.
1. поме́длить, задержа́ться;
2. (провести время в развлечениях) позаба́виться, развле́чься, поте́шиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.
Разм.
1. Затрымацца; памарудзіць. Ужо трэба было званіць на ўрок, хоць вучні толечкі выбеглі з класаў. Стары пабавіўся: хай пагуляюць, пабегаюць. Сабаленка.
2. Пагуляць, пазабаўляцца некаторы час. — Вось, калі ласка, падмацуйцеся трошкі, а дзеці няхай пабавяцца пару хвілінак, — лагодна сказала гаспадыня. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)