отрица́ть несов. адмаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмаўля́ць несов.

1. в разн. знач. отка́зывать; см. адмо́віць;

2. отрица́ть;

не́льга а. і́сціны — нельзя́ отрица́ть и́стину

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запіра́цца несов.

1. запира́ться;

2. разг. (отрицать свою виновность) запира́ться;

з. на до́пыце — запира́ться на допро́се;

1, 2 см. запе́рціся;

3. страд. запира́ться; см. запіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запере́ться

1. (на ключ) замкну́цца, мног. пазамыка́цца; (на крючок) зашчапі́цца, мног. пазашчэ́плівацца; (затвориться) зачыні́цца, мног. пазачыня́цца;

2. (отрицать свою провинность) упе́рціся, запе́рціся, не прызна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запира́ться

1. (на ключ) замыка́цца; (на крючок) зашчапля́цца, зашчэ́плівацца; (затворяться) зачыня́цца;

2. (отрицать провинность) упіра́цца, запіра́цца, не прызнава́цца;

3. страд. замыка́цца; зашчэ́плівацца; зачыня́цца; см. запира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)