1. адбы́ць; (уехать) ад’е́хаць; (уйти) адысці́;
2. (наказание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. адбы́ць; (уехать) ад’е́хаць; (уйти) адысці́;
2. (наказание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсту́каць
1. отсту́кать;
2. (перестать стучать) отстуча́ть;
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбы́ць
1. (пробыть определённый срок)
2. (отправиться, выехать)
3. (выбыть из состава) убы́ть;
4. (не желая выполнить что-л., ограничиться чем-л.) отде́латься; (удовлетвориться чем-л. небольшим) обойти́сь;
5. (выполнить) сде́лать;
◊ не адбу́дзе, не прыбу́дзе — не убу́дет, не прибу́дет;
абы а. — ли́шь бы отде́латься
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убы́ть
1. (уменьшиться) зме́ншаць, паме́ншыцца, зме́ншыцца; (о воде) убы́ць, спа́сці; (о луне) убы́ць; (о здоровье, силе) падупа́сці;
2. (выбыть) вы́быць; (
◊
его́, вас не убу́дет з ім, ва́мі нічо́га не ста́нецца (не зро́біцца);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пае́хаць
1.
2. (
3. (следом за кем-л.) после́довать, пое́хать;
◊ п. са сме́ху — покати́ться со́ смеху
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)