осно́ва в разн. знач. асно́ва, -вы ж.;

осно́ва сло́ва грам. асно́ва сло́ва;

положи́ть в осно́ву палажы́ць у асно́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невытво́рны непроизво́дный;

~ная асно́ва сло́ва — непроизво́дная осно́ва сло́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Асно́ва. Першапачаткова ’ніткі, што ідуць уздоўж тканіны’. Рус., укр., балг., макед. основа, серб.-харв. основ, польск. osnowa, чэш., славац., славен. osnova, ст.-рус. основа. Праслав. *o(b)snova (Трубачоў, Ремесл. терм., 113) утворана як бяссуфіксны назоўнік ад прэфіксальнага дзеяслова *o(b)sno‑vati (аснаваць), які ад снаваць (гл.). Гл. таксама Праабражэнскі, 1, 663; Фасмер, 3, 162; БМ 61, 1, 3; Булахоўскі, Тр. ИРЯ, 1, 173. Недакладна адносіць утварэнне слова да XIX–XX стст. (Гіст. лекс., 248).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асно́ва ж.

1. в разн. знач. основа́ние ср.;

а. буды́нка — основа́ние зда́ния;

а. трохвуго́льнікамат. основа́ние треуго́льника;

во́дныя ~выхим. во́дные основа́ния;

2. (базис) осно́ва;

эканамі́чная а. — экономи́ческая осно́ва;

3. грам. осно́ва;

а. сло́ваосно́ва сло́ва;

4. текст. осно́ва; (наснованная пряжа) сно́вка;

5. (внутренняя опорная часть предмета) осно́ва, скеле́т м., сте́ржень м.;

6. только мн. осно́вы;

~вы хі́міі — осно́вы хи́мии;

7. только мн. (основание, принцип) нача́ла;

8. только мн. перен. усто́и;

сяме́йныя ~вы — семе́йные усто́и;

пало́жаны ў ~ву — поло́женный в осно́ву;

палажы́ць у ~ву (у ~ву асно́ў) — положи́ть во главу́ угла́;

залажы́ць (закла́сці) ~вы — заложи́ть осно́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подпо́чва

1. геол. падгле́ба, -бы ж.;

2. перен., книжн. падгле́ба, -бы ж.; (основа) асно́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стры́жань, -жня м.

1. (дерева, моркови и т.п.) сердцеви́на ж.; сте́ржень;

2. тех. сте́ржень;

3. тех. серде́чник;

4. (течение) стре́жень;

5. перен. (основа) сте́ржень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скеле́т м.

1. анат. шкіле́т, -та м.;

2. (костяк) касця́к, -ка́ м.; (остов) карка́с, -са м.;

3. перен. (основа) касця́к, -ка́ м., асно́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фунда́мент м.

1. род. фунда́мента (основание, опора) фунда́мент;

бето́нны ф. — бето́нный фунда́мент;

2. род. фунда́менту перен. (основа) фунда́мент;

навуко́вы ф. — нау́чный фунда́мент;

закла́сці ф. ве́даў — заложи́ть фунда́мент зна́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́за ж., в разн. знач. ба́за; (эк., архит. — ещё) ба́зис м., осно́ва, основа́ние ср.;

сацыя́льная б. — социа́льная ба́за;

матэрыя́льная б. — материа́льная ба́за;

сыраві́нная б. — сырьева́я ба́за;

туры́сцкая б. — тури́стская ба́за;

берагава́я б. — берегова́я ба́за;

эканамі́чная б. — экономи́ческая ба́за (осно́ва), экономи́ческий ба́зис, экономи́ческое основа́ние;

падве́сці ба́зу — подвести́ ба́зу (ба́зис);

б. кало́ныархит. ба́за (ба́зис, основа́ние) коло́нны;

забеспячэ́нская б. — снабже́нческая ба́за;

артыкуляцы́йная б. — артикуляцио́нная ба́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фунда́мент

1. (основание, опора) фунда́мент, -та м., падму́рак, -рка м.;

бето́нный фунда́мент бето́нны фунда́мент (падму́рак);

2. перен. (основа) фунда́мент, -ту м.; грунт, род. гру́нту м.;

нау́чный фунда́мент навуко́вы фунда́мент.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)