осе́чка асе́чка, -кі ж.;
дать осе́чку даць асе́чку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асе́чка ж. осе́чка;
даць ~ку — дать осе́чку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
атрыма́цца сов. получи́ться; (совершиться — ещё) произойти́;
вы́нікі пра́цы паві́нны а. до́брыя — результа́ты рабо́ты должны́ получи́ться хоро́шие;
~ма́лася асе́чка — получи́лась (произошла́) осе́чка;
~ма́лася непаразуме́нне — получи́лось (произошло́) недоразуме́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Асе́чка 1 ’выстрал, які не адбыўся’. Рус. осе́чка, укр. осі́чка. Аддзеяслоўны назоўнік ад дзеяслова асячыся, асекчыся: у сувязі з выкарыстаннем крэменю ў затворы зброі, калі высечаны агонь не трапляў на месца. Не выключана, што беларускае слова (як і ўкраінскае) запазычана з рускай мовы.
А́сечка 2 ’ласкавы адказ на кліч’ (Нас.). Рус. (дан.) асечка ласкавае перапытанне’ (параўн. ась, асе, асё, аси, асенька, асетка, асечка, аська). Утворана з памяншальным суфіксам ‑(е)чк‑ ад ась, асе, якое, паводле Даля 1, 27; Фасмера 1, 95, з а‑се (гл. ась).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)