освяти́ть сов. асвяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́свенціць сов.

1. рел. освяти́ть;

2. прост. (побить) отхлеста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвяці́ць I сов.

1. посвети́ть;

п. ліхта́рыкам — посвети́ть фона́риком;

2. посвети́ть, посия́ть

пасвяці́ць II сов.

1. освяти́ть;

п. ваду́освяти́ть во́ду;

2. посвяти́ть; (в духовный сан — ещё) рукоположи́ть;

п. у ры́цары — посвяти́ть в ры́цари;

п. у архімандры́ты — посвяти́ть (рукоположи́ть) в архимандри́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвяці́ць I сов., прям., перен. освети́ть; озари́ть;

аге́ньчык разагна́ў це́мру і ~ці́ў дрэ́вы — огонёк разогна́л тьму и освети́л дере́вья;

усме́шка ~ці́ла суро́вы тва́р — улы́бка освети́ла (озари́ла) суро́вое лицо́

асвяці́ць II сов., церк., перен. освяти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)