Орёл г. Аро́л, род. Арла́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
орёл в разн. знач. аро́л, род. арла́ м.;
высоко́ в не́бе кру́жит орёл высо́ка ў не́бе кру́жыць аро́л;
э́тот чело́век — настоя́щий орёл гэ́ты чалаве́к — сапра́ўдны аро́л;
орёл и́ли ре́шка? аро́л ці рэ́шка?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аро́л (род. арла́) м., в разн. знач. орёл;
высо́ка ў не́бе кру́жыць а. — высоко́ в не́бе кружи́т орёл;
гэ́ты чалаве́к сапра́ўдны а. — э́тот челове́к настоя́щий орёл;
а. ці рэ́шка — орёл или ре́шка;
○ двухгало́вы а. — двугла́вый орёл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднагало́вы одногла́вый;
а. аро́л — одногла́вый орёл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стервя́тник зоол., перен. сцярвя́тнік, -ка м.;
орёл-стервя́тник аро́л-сцярвя́тнік.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ре́шка разг. рэ́шка, -кі ж.;
орёл и ре́шка аро́л і рэ́шка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
двухгало́вы двугла́вый, двухголо́вый;
○ д. аро́л — двугла́вый орёл;
~вая мы́шца — анат. двугла́вая мы́шца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пари́тьI-2 несов., прям., перен. луна́ць;
орёл пари́т высоко́ в не́бе аро́л луна́е высо́ка ў не́бе;
◊
пари́ть в облака́х луна́ць у паднябе́ссі (абло́ках, надхма́р’і).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аро́л, дыял. гаро́л (Кліх). Рус. орёл, укр. оре́л, польск. orzeł, чэш. ořel, славац. orol, в.-луж. worjoł, н.-луж. jerjeł, балг., макед. орел, серб.-харв. о̀рао, славен. órel, ст.-слав., ст.-рус. орьлъ. Праслав. *orьlъ роднаснае балтыйскаму (напр., літ. erẽlis, дыял. усх. arẽlis), германскаму (ням. Aar і інш.), ст.-грэч. ὄρνις ’птушка’. Гэтыя формы адлюстроўваюць і.-е. *er‑/*or‑ (Покарны, 325–326; Траутман, 13). Славянскія і балтыйскія формы маюць суфіксальнае ‑l‑ (магчыма, чаргуемае з ‑n‑, Мейе, Études, 418), што ўваходзіць у суф. ‑ьлъ (у павелічальным значэнні; Фасмер, 3, 151), параўн. праслав. *kozьlъ. Вытворныя: арлюк, арляня/арлянё; арлан (Інстр. II, БелСЭ) ’птушка Haliaeetus’ (Булахоўскі, ВСЯ, Льв., 1, 171).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
проплы́ть сов., в разн. знач. праплы́сці, праплы́ць;
проплы́ть по Во́лге до Волгогра́да праплы́сці (праплы́ць) па Во́лзе да Валгагра́да;
пла́вно проплы́л в во́здухе орёл пла́ўна праплы́ў у паве́тры аро́л;
проплы́ли в созна́нии собы́тия дня перен. праплылі́ ў свядо́масці падзе́і дня.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)