опеку́н апяку́н, род. апекуна́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрови́тель (заступник) засту́пнік, -ка м.; (опекун) апяку́н, род. апекуна́ м.; (защитник) абаро́нца, -цы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попечи́тель

1. (опекун) апяку́н, род. апекуна́ м.;

2. (должностное лицо) уст. папячы́цель, -ля м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апяку́н (род. апекуна́) м.

1. (лицо, которому вверена опека) опеку́н;

2. см. папячы́цель;

3. перен. (защитник) покрови́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)