апяку́н (род. апекуна́) м.
1. (лицо, которому вверена опека) опеку́н;
2. см. папячы́цель;
3. перен. (защитник) покрови́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)