одино́чка адзіно́чка, -кі м., ж.;

мать-одино́чка маці-адзіно́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мать-одино́чка ма́ці-адзіно́чка, -кі ж.; само́тная ма́ці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куста́рь самату́жнік, -ка м.;

куста́рь-одино́чка самату́жнік-адзіно́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзіно́чка

1. м. и ж. (живущий, работающий отдельно от коллектива) одино́чка;

жыць ~кай — жить одино́чкой;

самату́жнік-а. — куста́рь-одино́чка;

2. ж., в др. знач. одино́чка;

пасадзі́ць у ~ку — посади́ть в одино́чку (одино́чную ка́меру);

спабо́рніцтва на ~ках — спорт. соревнова́ния на одино́чках;

○ ма́ці-а. — мать-одино́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самату́жнік м., прям., перен. куста́рь;

с.-адзіно́чка — куста́рь-одино́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ці (род., дат., предл. ма́ці и ма́церы; вин. ма́ці и ма́церу; твор. ма́ці и ма́церай (ма́цераю)) ж. мать;

○ м.-адзіно́чка — мать-одино́чка;

м.-гераі́ня — мать-герои́ня;

◊ у чым м. нарадзі́ла — в чём мать родила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)