общи́на ж.

1. ист. абшчы́на, -ны ж.;

2. (общество, организация) уст. супо́лка, -кі ж.; (товарищество) тавары́ства, -ва ср.;

религио́зная общи́на рэлігі́йная супо́лка (рэлігі́йнае тавары́ства);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшчы́на ж., ист. о́бщи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абшчына (БРС, Яруш.) < рус. община, запазычанне новае (XX ст.). Гэта паняцце ў народнай і старабеларускай мове называецца грамада. Гл. Крукоўскі, Уплыў, 21–22.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бра́цтва ср.

1. бра́тство;

б. наро́даў — бра́тство наро́дов;

2. уст., рел. (община) бра́тство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грамада́ ж.

1. толпа́, вата́га;

2. дорев. общи́на, грома́да; (собрание членов) о́бщество ср., мир м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́тство

1. (братские отношения) бра́цтва, -ва ср., братэ́рства, -ва ср.;

2. (община) бра́цтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́рдэн I м. (знак отличия) о́рден

о́рдэн II (община, объединение, организация) о́рден

о́рдэн III м., архит. о́рден;

дары́чны о. — дори́ческий о́рден;

кары́нфскі о. — кори́нфский о́рден;

по́ўны о. — по́лный о́рден

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мир​I м.

1. (вселенная) свет, род. све́ту м., мн. све́ты, -таў; сусве́т, -ту м.;

мно́жество миро́в мно́ства све́таў;

2. (область явлений, понятий, сфера жизни, среда) свет, род. све́ту м.;

неоргани́ческий мир неаргані́чны свет;

артисти́ческий мир артысты́чны свет;

капиталисти́ческий мир капіталісты́чны свет;

3. (сельская община) ист. грамада́, -ды́ ж.; мір, род. мі́ра м.;

◊

на миру́ и смерть красна́ посл. на лю́дзях і паме́рці не стра́шна;

пусти́ть по́ миру уст. пусці́ць з то́рбамі;

ходи́ть по́ миру уст. хадзі́ць з то́рбамі; жабрава́ць;

всем ми́ром усёй грамадо́й;

не от ми́ра сего́ як не з гэ́тага све́ту, як не ў сабе́;

си́льные ми́ра сего́ ула́дныя лю́дзі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́рден

1. (знак отличия) о́рдэн, -на м.;

о́рден Ле́нина о́рдэн Ле́ніна;

о́рден Октя́брьской Револю́ции о́рдэн Кастры́чніцкай Рэвалю́цыі;

о́рден Кра́сного Зна́мени о́рдэн Чырво́нага Сця́га;

о́рден Трудово́го Кра́сного Зна́мени о́рдэн Працо́ўнага Чырво́нага Сця́га;

о́рден Кра́сной Звезды́ о́рдэн Чырво́най Зо́ркі;

о́рден Почёта о́рдэн Паша́ны;

о́рден Алекса́ндра Не́вского о́рдэн Алякса́ндра Не́ўскага;

о́рден Куту́зова о́рдэн Куту́зава;

о́рден Суво́рова о́рдэн Суво́рава;

о́рден Богда́на Хмельни́цкого о́рдэн Багда́на Хмяльні́цкага;

о́рден Нахи́мова о́рдэн Нахі́мава;

о́рден Ушако́ва о́рдэн Ушако́ва;

о́рден «Побе́да» о́рдэн «Перамо́га»;

о́рден Сла́вы о́рдэн Сла́вы;

о́рден Трудово́й сла́вы о́рдэн Працо́ўнай сла́вы;

о́рден Оте́чественной войны́ о́рдэн Айчы́ннай вайны́;

о́рден Дру́жбы наро́дов о́рдэн Дру́жбы наро́даў;

о́рден «Матери́нская сла́ва» о́рдэн «Мацяры́нская сла́ва»;

о́рден «Мать-герои́ня» о́рдэн «Ма́ці-гераі́ня»;

о́рден «За слу́жбу Ро́дине в Вооружённых Си́лах СССР» о́рдэн «За слу́жбу Радзі́ме ва Узбро́еных Сі́лах СССР»;

о́рден «За ли́чное му́жество» о́рдэн «За асабі́стую му́жнасць»;

2. (община, объединение, организация) ист. о́рдэн, -на м.;

3. архит. о́рдэн, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)