облада́ть несов.

1. улада́ць; вало́даць;

облада́ть исто́чниками сырья́ улада́ць крыніца́мі сыраві́ны;

2. (иметь какие-л. качества) мець;

облада́ть хоро́шим слу́хом мець до́бры слых;

облада́ть пра́вом мець пра́ва;

облада́ть хоро́шим здоро́вьем мець до́брае здаро́ўе;

облада́ть тала́нтом мець та́лент.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улада́ць несов.

1. владе́ть, облада́ть;

у. крыні́цамі сыраві́ны — владе́ть (облада́ть) исто́чниками сырья́;

у. бага́ццем — владе́ть (облада́ть) бога́тством;

2. (держать в своей власти) владе́ть; управля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лепи́ться

1. (обладать пластичностью) ляпі́цца;

2. страд. ляпі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юрысды́кцыя ж., в разн. знач. юрисди́кция;

вало́даць ~цыяйоблада́ть юрисди́кцией;

падляга́ць ~цыі — подлежа́ть юрисди́кции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вало́даць несов., в разн. знач. владе́ть; (иметь что-л. своей собственностью — ещё) облада́ть;

в. збро́яй — владе́ть ору́жием;

в. ру́скай мо́вай — владе́ть ру́сским языко́м;

в. руко́й — владе́ть руко́й;

в. лясны́мі бага́ццямі — владе́ть (облада́ть) лесны́ми бога́тствами;

в. сабо́й — владе́ть собо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляпі́цца несов.

1. (обладать пластичностью) лепи́ться;

глі́на до́бра ле́піцца — гли́на хорошо́ ле́пится;

2. (располагаться, тесно примыкая к чему-л.) лепи́ться;

3. (создаваться, делаться из пластических материалов) лепи́ться, вая́ться;

4. страд. лепи́ться; см. ляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́ние ср.

1. (наука) ве́ды, -даў ед. нет;

о́бласть зна́ния галіна́ ве́даў;

облада́ть зна́ниями вало́даць ве́дамі, мець ве́ды;

2. (знакомство с чем-л.) ве́данне, -ння ср.;

со зна́нием де́ла з ве́даннем спра́вы, з уме́льствам, уме́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́ды I, -даў ед. нет

1. (наука) зна́ние ср.;

галіна́ ве́даўо́бласть зна́ний;

2. (совокупность сведений, познаний в какой-л. области) зна́ния, позна́ния; све́дения;

вало́даць ве́даміоблада́ть зна́ниями;

у яго́ вялі́кія в. ў медыцы́не — у него́ больши́е позна́ния в медици́не

ве́ды II (ед. ве́да ж.) лит. ве́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́цца I несов.

1. (обладать способностью колоть) коло́ться;

шыпшы́на ко́лецца — шипо́вник ко́лется;

2. разг. (колоть друг друга) коло́ться; (рогами) бода́ться;

і хо́чацца і ко́лецца — и хо́чется и ко́лется

кало́цца II несов.

1. коло́ться;

сухі́я дро́вы до́бра ко́люцца — сухи́е дрова́ хорошо́ ко́лются;

2. тре́скаться;

до́шкі на со́нцы ко́люцца — до́ски на со́лнце тре́скаются;

3. страд. коло́ться; руби́ться; см. кало́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сі́ла ж., в разн. знач. си́ла;

мець вялі́кую сі́луоблада́ть большо́й си́лой;

прымяня́ць сі́лу — применя́ть си́лу;

у ро́сквіце сіл — в расцве́те сил;

цэнтрабе́жная с. — центробе́жная си́ла;

с. цяжа́ру — си́ла тя́жести;

раўнадзе́йная с. — равноде́йствующая си́ла;

с. прыцяжэ́ння зямлі́ — си́ла притяже́ния земли́;

с. то́ку — си́ла то́ка;

прадукцы́йныя сі́лы — производи́тельные си́лы;

с. во́лі — си́ла во́ли;

тво́рчыя сі́лы наро́да — тво́рческие си́лы наро́да;

узбро́еныя сі́лы — вооружённые си́лы;

сі́лы мі́ру — си́лы ми́ра;

ко́нская с.тех. лошади́ная си́ла;

рабо́чая с. — рабо́чая си́ла;

жыва́я с. — жива́я си́ла;

з пазі́цыі сі́лы — с пози́ции си́лы;

у сі́ле — в си́ле;

нячы́стая с. — нечи́стая си́ла;

сваі́мі сі́ламі — свои́ми (со́бственными) си́лами;

па ме́ры сіл — по ме́ре сил;

це́раз сі́лу — че́рез си́лу;

на по́ўную сі́лу — в по́лную си́лу;

з усі́х сіл — изо всех сил;

з аста́тніх сіл — из после́дних сил;

вы́біцца з сіл — вы́биться из сил;

убіра́цца ў сі́лу — набира́ться сил;

нія́кімі сі́ламі — никаки́ми си́лами;

ад сі́лы — от си́лы;

ко́лькі ёсць сі́лы — что есть си́лы;

кла́сці сі́лы — класть си́лы;

сабра́цца з сі́ламі — собра́ться с си́лами;

палажы́ць сі́лы — положи́ть си́лы;

с. (і) сало́му ло́міцьпосл. си́ла (и) соло́му ло́мит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)