обвиня́ть несов. абвінава́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вінава́ціць несов. обвиня́ть, вини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвінава́чваць несов.

1. в разн. знач. обвиня́ть;

2. изоблича́ть, облича́ть; улича́ть;

1, 2 см. абвінава́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изоблича́ть несов. выкрыва́ць (каго, што); (обнаруживать) выяўля́ць (каго, што); (обвинять) абвінава́чваць (каго ў чым), све́дчыць (аб чым);

изоблича́ть взя́точника выкрыва́ць ха́барніка;

изоблича́ть кого́-л. во лжи выкрыва́ць чыю́-не́будзь хлусню́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улича́ть несов.

1. (изобличать) выкрыва́ць; (обвинять) абвінава́чваць; (ловить) лаві́ць;

улича́ть кого́-л. во лжи выкрыва́ць чыю́-не́будзь хлусню́, лаві́ць каго́-не́будзь на хлусні́;

2. (свидетельствовать против кого-л., доказывать) све́дчыць; даво́дзіць, дака́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)