Ні́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ні́на Ні́ны
Р. Ні́ны Ні́н
Д. Ні́не Ні́нам
В. Ні́ну Ні́н
Т. Ні́най
Ні́наю		 Ні́намі
М. Ні́не Ні́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

◎ Лахтадры́на ’нячыстае і зношанае адзенне’, ’жанчына, якая апранаецца абы-як’ (клец., Нар. лекс.) — кантамінацыя лексем лахта(ніна) і лахудра(‑ына).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

налі́снік, ‑а, м.

Вельмі тонкі блін з пшанічнай мукі. Нявестка Антонавых, Ніна Карпаўна, наліснікі выпякала. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размро́іцца, ‑мроюся, ‑мроішся, ‑мроіцца; зак.

Разм. Аддацца мроям (марам). Бабуля чаруе малую казкай, а Ніна размроілася, падпёршыся рукамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднавадзі́цель, ‑я, м.

Той, хто водзіць судны; спецыяліст па ваджэнню суднаў. Ніна Шмарына закончыла тэхнікум воднага транспарту па спецыяльнасці суднавадзіцеля. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаальбо́м, ‑а, м.

Альбом для фатаграфій. Збор гербарыяў і калекцый насякомых, падрыхтоўка фотаальбомаў — так вызначыла мэту паходу важатая школы Ніна Іванаўна. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажджы́ць, ‑джыць; безас. незак.

Разм. Ісці, імжыць (пра дождж). [Дождж] быў такі мяккі і ціхі, што Ніна не адразу пачула, як стала дажджыць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабу́лін, ‑а.

Разм. Які мае адносіны да бабулі, належыць бабулі. На акне каля бабулінага ложка, дзе ляжыць Ніна, цьмяна гарыць укручаная лямпа. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праба́члівы, ‑ая, ‑ае.

Які выражае прабачэнне, просьбу аб прабачэнні. — А вы ўсё тут жывяце? — ціхім і нейкім прабачлівым тонам прамовіла Ніна Пятроўна. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́ч, ‑у, м.

Разм. Ноткі, адценне плачу ў голасе. — І дурэй тут з вамі! — з прыплачам крычыць Ніна. — Узялі мне дзіця пабудзілі!.. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)