няўто́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўто́мны няўто́мная няўто́мнае няўто́мныя
Р. няўто́мнага няўто́мнай
няўто́мнае		 няўто́мнага няўто́мных
Д. няўто́мнаму няўто́мнай няўто́мнаму няўто́мным
В. няўто́мны (неадуш.)
няўто́мнага (адуш.)		 няўто́мную няўто́мнае няўто́мныя (неадуш.)
няўто́мных (адуш.)
Т. няўто́мным няўто́мнай
няўто́мнаю		 няўто́мным няўто́мнымі
М. няўто́мным няўто́мнай няўто́мным няўто́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўто́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і нястомны. Дзень добры, народ беларускі, няўтомны ў працы. Пушча. Творчасць — перш за ўсё настойлівая праца, няўтомныя пошукі, пакуты і радасці знаходак. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)