няўпы́нны, -ая, -ае.

Такі, што не спыняецца; бесперапынны.

Н. струмень.

|| наз. няўпы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўпы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўпы́нны няўпы́нная няўпы́ннае няўпы́нныя
Р. няўпы́ннага няўпы́ннай
няўпы́ннае		 няўпы́ннага няўпы́нных
Д. няўпы́ннаму няўпы́ннай няўпы́ннаму няўпы́нным
В. няўпы́нны (неадуш.)
няўпы́ннага (адуш.)		 няўпы́нную няўпы́ннае няўпы́нныя (неадуш.)
няўпы́нных (адуш.)
Т. няўпы́нным няўпы́ннай
няўпы́ннаю		 няўпы́нным няўпы́ннымі
М. няўпы́нным няўпы́ннай няўпы́нным няўпы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўпы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўпы́нны няўпы́нная няўпы́ннае няўпы́нныя
Р. няўпы́ннага няўпы́ннай
няўпы́ннае		 няўпы́ннага няўпы́нных
Д. няўпы́ннаму няўпы́ннай няўпы́ннаму няўпы́нным
В. няўпы́нны (неадуш.)
няўпы́ннага (адуш.)		 няўпы́нную няўпы́ннае няўпы́нныя (неадуш.)
няўпы́нных (адуш.)
Т. няўпы́нным няўпы́ннай
няўпы́ннаю		 няўпы́нным няўпы́ннымі
М. няўпы́нным няўпы́ннай няўпы́нным няўпы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўпы́нны неудержи́мый; неукроти́мый; (не знающий покоя) неугомо́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўпы́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не спыняецца; бесперапынны. Няўпынным звонам зноў загудзела ўвушшу ляное, беспарадкавае мыканне статка. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўпы́нна нареч. неудержи́мо; неукроти́мо; неугомо́нно; см. няўпы́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўпы́ннасць ж. неудержи́мость; неукроти́мость; неугомо́нность; см. няўпы́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неукроти́мый неўтаймо́ўны, неўтаймава́ны; (неудержимый) нястры́мны, няўпы́нны; (неистовый) шалёны; (яростный) лю́ты;

неукроти́мый гнев шалёны (лю́ты) гнеў;

неукроти́мые поры́вы нястры́мныя (шалёныя) пары́вы;

неукроти́мый зверь шалёны (лю́ты) звер;

неукроти́мый дух неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны) дух;

неукроти́мый нрав неўтаймо́ўны (неўтаймава́ны, шалёны, лю́ты) но́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)