няхлю́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няхлю́йны няхлю́йная няхлю́йнае няхлю́йныя
Р. няхлю́йнага няхлю́йнай
няхлю́йнае
няхлю́йнага няхлю́йных
Д. няхлю́йнаму няхлю́йнай няхлю́йнаму няхлю́йным
В. няхлю́йны (неадуш.)
няхлю́йнага (адуш.)
няхлю́йную няхлю́йнае няхлю́йныя (неадуш.)
няхлю́йных (адуш.)
Т. няхлю́йным няхлю́йнай
няхлю́йнаю
няхлю́йным няхлю́йнымі
М. няхлю́йным няхлю́йнай няхлю́йным няхлю́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Няхлю́й, няхлю́я ’неахайны, нехлямяжы чалавек’ (Нас., Гарэц., Бяльк., Сцяшк., Сл. ПЗБ, ДСП, слуц., Жыв. сл.), ’непаваротлівы’ (Грыг.), нехлю́й, нехлю́я ’неакуратны чалавек’ (ТС), нэхлю́я, ныхлю́я ’неахайная жанчына’ (брэсц., Нар. лекс.), сюды ж няўхлю́й, няўхлюя ’неахайны чалавек’ (Бяльк., Мат. Гом.), укр. нехлю́я ’тс’, рус. дан. нехлю́й ’непаваротлівы чалавек’, польск. niechluj, niechluja ’неахайны чалавек’. Відаць, ад няхлюйны ’неахайны, неакуратны’, паралельнага да няхлюдны ’тс’ (Сцяш. Сл.), параўн. таксама польск. niechlujny ’тс’ < *niechludźny, ад chlud (Варш. сл., 3, 263), гл. схлюдны, што, магчыма, сведчыць пра запазычанне (Кюнэ, Poln., 81). Характэрна наяўнасць паралельных форм з ‑к‑: няўклюй ’неахайны, непаваротлівы чалавек’ (астрав., ул. інф.), няўклю́йны ’неахайны’ (там жа), што могуць разглядацца як вытворныя ад *klud (гл. няўклюда). Няясныя адносіны да ст.-чэш. nechla ’пачвара’ (Гебаўэр, Sl. stč.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)