нясто́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нясто́мнасць
Р. нясто́мнасці
Д. нясто́мнасці
В. нясто́мнасць
Т. нясто́мнасцю
М. нясто́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нясто́мнасць ж. неутоми́мость, неуста́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясто́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нястомнага; вынослівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нясто́мны, -ая, -ае.

1. Які не ведае стомы; настойлівы, упарты.

Н. працаўнік.

Н. у пошуках ісціны.

2. Неаслабны, пастаянны.

Н. гоман птушак.

|| наз. нясто́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неутоми́мость нясто́мнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неуста́нность няспы́ннасць, -ці ж.; безупы́ннасць, -ці ж.; нясто́мнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неуёмность нястры́мнасць, -ці ж.; неўтаймо́ўнасць, -ці ж.; нясто́мнасць, -ці ж.; см. неуёмный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неугомо́нность няўры́мслівасць, -ці ж.; неўтаймо́ўнасць, -ці ж., неўтаймава́насць, -ці ж.; неспако́йнасць, -ці ж.; нясто́мнасць, -ці ж.; непасе́длівасць, -ці ж.; несціха́насць, -ці ж.; см. неугомо́нный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)