нясла́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нясла́ўны |
нясла́ўная |
нясла́ўнае |
нясла́ўныя |
| Р. |
нясла́ўнага |
нясла́ўнай
нясла́ўнае |
нясла́ўнага |
нясла́ўных |
| Д. |
нясла́ўнаму |
нясла́ўнай |
нясла́ўнаму |
нясла́ўным |
| В. |
нясла́ўны (неадуш.)
нясла́ўнага (адуш.) |
нясла́ўную |
нясла́ўнае |
нясла́ўныя (неадуш.)
нясла́ўных (адуш.) |
| Т. |
нясла́ўным |
нясла́ўнай
нясла́ўнаю |
нясла́ўным |
нясла́ўнымі |
| М. |
нясла́ўным |
нясла́ўнай |
нясла́ўным |
нясла́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нясла́ўны бессла́вный, позо́рный, бесче́стный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нясла́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які варты асуджэння; ганебны. Бандытаў загінуць прымусілі, Прыйшла ім няслаўная смерць. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бессла́вный нясла́ўны, бяссла́ўны, гане́бны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бяссла́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не заслугоўвае славы, не пакрыты славай, няслаўны; ганебны. Бясслаўнае адступленне. □ Калі ж варожыя палкі Прыйшлі таптаць маю радзіму, Іх ахінуў ты [усходні вецер] ў саван дыму І кінуў мёртвыя пяскі На іх бясслаўныя магілы. Танк. Ужо нямнога засталося жахлівых слядоў варожага нашэсця. Але добра захаваліся сляды іх бясслаўнай пагібелі: абгарэлыя іржавыя каркасы вагонаў, .. пакарэжаныя, пакрытыя іржою танкі, рэшткі спаленых аўтамашын. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)