нясла́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нясла́ўны нясла́ўная нясла́ўнае нясла́ўныя
Р. нясла́ўнага нясла́ўнай
нясла́ўнае		 нясла́ўнага нясла́ўных
Д. нясла́ўнаму нясла́ўнай нясла́ўнаму нясла́ўным
В. нясла́ўны (неадуш.)
нясла́ўнага (адуш.)		 нясла́ўную нясла́ўнае нясла́ўныя (неадуш.)
нясла́ўных (адуш.)
Т. нясла́ўным нясла́ўнай
нясла́ўнаю		 нясла́ўным нясла́ўнымі
М. нясла́ўным нясла́ўнай нясла́ўным нясла́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нясла́ўны бессла́вный, позо́рный, бесче́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясла́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які варты асуджэння; ганебны. Бандытаў загінуць прымусілі, Прыйшла ім няслаўная смерць. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессла́вный нясла́ўны, бяссла́ўны, гане́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

infamous [ˈɪnfəməs] adj. fml нясла́ўны, бяссла́ўны, гане́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únrühmlich

a нясла́ўны, гане́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rúhmlos

a

1) нясла́ўны, гане́бны

2) невядо́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niesławny

niesławn|y

бясслаўны, няслаўны; ганебны;

śmierć ~a — ганебная (бясслаўная) смерць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бяссла́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не заслугоўвае славы, не пакрыты славай, няслаўны; ганебны. Бясслаўнае адступленне. □ Калі ж варожыя палкі Прыйшлі таптаць маю радзіму, Іх ахінуў ты [усходні вецер] ў саван дыму І кінуў мёртвыя пяскі На іх бясслаўныя магілы. Танк. Ужо нямнога засталося жахлівых слядоў варожага нашэсця. Але добра захаваліся сляды іх бясслаўнай пагібелі: абгарэлыя іржавыя каркасы вагонаў, .. пакарэжаныя, пакрытыя іржою танкі, рэшткі спаленых аўтамашын. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

notorious

[noʊˈtɔriəs]

adj.

1) вядо́мы, нясла́ўны, заўзя́ты

a notorious thief — вядо́мы зло́дзей

a notorious cheat — заўзя́ты махля́р

2) агу́льнавядо́мы, вядо́мы ўсі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)