няскла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няскла́дны няскла́дная няскла́днае няскла́дныя
Р. няскла́днага няскла́днай
няскла́днае		 няскла́днага няскла́дных
Д. няскла́днаму няскла́днай няскла́днаму няскла́дным
В. няскла́дны (неадуш.)
няскла́днага (адуш.)		 няскла́дную няскла́днае няскла́дныя (неадуш.)
няскла́дных (адуш.)
Т. няскла́дным няскла́днай
няскла́днаю		 няскла́дным няскла́днымі
М. няскла́дным няскла́днай няскла́дным няскла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няскла́дны, -ая, -ае.

1. Які не вызначаецца складнасцю, зграбнасцю; нязграбны.

Няскладная фігура.

2. Пазбаўлены лагічнай паслядоўнасці, сувязі.

Няскладная размова.

|| наз. няскла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няскла́дны нескла́дный, неуклю́жий, несура́зный;

~ная фігу́ра — неуклю́жая (нескла́дная, несура́зная) фигу́ра;

~ная размо́ва — нескла́дный (несура́зный) разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няскла́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не вызначаецца складнасцю, зграбнасцю. Сам камандзір батальёна сядзеў за сталом.. Побач з ім сядзеў узводны Букрэй — няскладны і шырокі, як шафа. Колас. [Громаў-Дар’яльскі] сядзеў, абхапіўшы калені няскладнымі кашчавымі рукамі, і курыў. Васілевіч. // Дрэнна, непрыгожа зроблены; нязграбны. [Жанчына] прыехала на нейкім няскладным вялікім возе, у які быў запрэжаны высозны і худы конь. Чорны.

2. Пазбаўлены лагічнай паслядоўнасці, сувязі. Дзед.. насмешліва пазіраў на хлопцаў, слухаючы іх няскладную гутарку. Чарнышэвіч. // Нязладжаны, нястройны (пра гукі, спеў і пад.). А тут музыка грае ўвесь час, нейкая няскладная, дзікая; гучней за ўсё грыміць бубен. Нікановіч.

3. Няўдалы, недарэчны. Варка — кемлівая, разумная, але сама, здаецца, пакутуе ад няскладнага кахання. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цельпукава́ты, -ая, -ае (разм.).

Няскладны, непаваротлівы.

Ц. хлопец.

|| наз. цельпукава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недалу́жны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. недалуга.

2. Непрыглядны, няскладны, няўклюдны.

|| наз. недалу́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рознагало́сы, -ая, -ае.

1. Нязладжаны, няскладны (пра гукі).

Р. хор.

2. 3 рознымі галасамі.

Рознагалосыя птушкі.

|| наз. рознагало́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бессвя́зный бязла́дны, няскла́дны, без су́вязі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няскла́дна нареч. нескла́дно, неуклю́же, несура́зно; см. няскла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няскла́днасць ж. нескла́дность, неуклю́жесть, несура́зность; см. няскла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)