няпо́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няпо́ены |
няпо́еная |
няпо́енае |
няпо́еныя |
| Р. |
няпо́енага |
няпо́енай няпо́енае |
няпо́енага |
няпо́еных |
| Д. |
няпо́енаму |
няпо́енай |
няпо́енаму |
няпо́еным |
| В. |
няпо́ены (неадуш.) няпо́енага (адуш.) |
няпо́еную |
няпо́енае |
няпо́еныя (неадуш.) няпо́еных (адуш.) |
| Т. |
няпо́еным |
няпо́енай няпо́енаю |
няпо́еным |
няпо́енымі |
| М. |
няпо́еным |
няпо́енай |
няпо́еным |
няпо́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няпо́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няпо́ены |
няпо́еная |
няпо́енае |
няпо́еныя |
| Р. |
няпо́енага |
няпо́енай няпо́енае |
няпо́енага |
няпо́еных |
| Д. |
няпо́енаму |
няпо́енай |
няпо́енаму |
няпо́еным |
| В. |
няпо́ены (неадуш.) няпо́енага (адуш.) |
няпо́еную |
няпо́енае |
няпо́еныя (неадуш.) няпо́еных (адуш.) |
| Т. |
няпо́еным |
няпо́енай няпо́енаю |
няпо́еным |
няпо́енымі |
| М. |
няпо́еным |
няпо́енай |
няпо́еным |
няпо́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)