няпо́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няпо́ены няпо́еная няпо́енае няпо́еныя
Р. няпо́енага няпо́енай
няпо́енае		 няпо́енага няпо́еных
Д. няпо́енаму няпо́енай няпо́енаму няпо́еным
В. няпо́ены (неадуш.)
няпо́енага (адуш.)		 няпо́еную няпо́енае няпо́еныя (неадуш.)
няпо́еных (адуш.)
Т. няпо́еным няпо́енай
няпо́енаю		 няпо́еным няпо́енымі
М. няпо́еным няпо́енай няпо́еным няпо́еных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)