няпло́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няпло́дны няпло́дная няпло́днае няпло́дныя
Р. няпло́днага няпло́днай
няпло́днае		 няпло́днага няпло́дных
Д. няпло́днаму няпло́днай няпло́днаму няпло́дным
В. няпло́дны (неадуш.)
няпло́днага (адуш.)		 няпло́дную няпло́днае няпло́дныя (неадуш.)
няпло́дных (адуш.)
Т. няпло́дным няпло́днай
няпло́днаю		 няпло́дным няпло́днымі
М. няпло́дным няпло́днай няпло́дным няпло́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няпло́дны непло́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няпло́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не прыносіць, дае мала пладоў. Няплодная вішня. Няплодная глеба.

2. Які не можа даць патомства. Аношка з жонкаю няплодны — Не павялося на дзяцей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непло́дный няпло́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худоро́дный​II (неплодородный) разг. неўрадлі́вы, няпло́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўрадлівы, няплодны, бясплодны; бедны, пусты (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)