нялю́бы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нялю́бы нялю́бая нялю́бае нялю́быя
Р. нялю́бага нялю́бай
нялю́бае		 нялю́бага нялю́бых
Д. нялю́баму нялю́бай нялю́баму нялю́бым
В. нялю́бы (неадуш.)
нялю́бага (адуш.)		 нялю́бую нялю́бае нялю́быя (неадуш.)
нялю́бых (адуш.)
Т. нялю́бым нялю́бай
нялю́баю		 нялю́бым нялю́бымі
М. нялю́бым нялю́бай нялю́бым нялю́бых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нялю́бы

1. прил. нелюби́мый, неми́лый;

2. в знач. сущ. нелю́бый, неми́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нялю́бы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога не любяць, да якога адносяцца непрыхільна. Аўгіння выходзіла за нялюбага Бусыгу. Адамовіч. Я вярнулася толькі з вайны, З той нялюбай чужой стараны. Броўка. // Які не адпавядае чыім‑н. схільнасцям, густам. Ліпачка і рада была, што бацька дазволіў адкараскацца ад гэтай нялюбай кніжкі. Сабаленка.

2. у знач. наз. нялю́бы, ‑ага, м.; нялю́бая, ‑ай, ж. Нямілы. Лепей горкую рэдзьку есці, як з нялюбым за стол сесці. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадушы́цца², -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак. (разм.).

Прасякнуцца якім-н. пахам.

Прадушыўся табакай — аж сам сабе нялюбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неуго́дный непажада́ны, нежада́ны; нялю́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нелюби́мый нелюбі́мы; (немилый) нялю́бы, нямі́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неми́лый разг.

1. прил. нямі́лы; (нелюбимый) нялю́бы;

2. сущ. нялю́бы, -бага м., нямі́лы, -лага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нялю́ба,

1. Прысл. да нялюбы (у 1 знач.).

2. у знач. вык. Не падабаецца. Нялюба слухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абры́длы, ‑ая, ‑ае.

Які абрыдзеў, надакучыў; прыкры, нялюбы. Пятро стараўся як-небудзь адысці ад Любы, якая ўсё больш і больш рабілася яму абрыдлай. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знелюбе́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Абрыдлы, нялюбы. Я скінуў .. знелюбелы мне святочны гарнітур, скінуў, як нейкі груз, што ўвесь час ціснуў мне на плечы. Лупсякоў. Я заўсёды любіў і люблю час крыгалому. І ў той раз ноччу я доўга не спаў, слухаючы, як гудзе зямля, скідаючы знелюбелыя зімовыя путы. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)