нязжы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязжы́ты нязжы́тая нязжы́тае нязжы́тыя
Р. нязжы́тага нязжы́тай
нязжы́тае		 нязжы́тага нязжы́тых
Д. нязжы́таму нязжы́тай нязжы́таму нязжы́тым
В. нязжы́ты (неадуш.)
нязжы́тага (адуш.)		 нязжы́тую нязжы́тае нязжы́тыя (неадуш.)
нязжы́тых (адуш.)
Т. нязжы́тым нязжы́тай
нязжы́таю		 нязжы́тым нязжы́тымі
М. нязжы́тым нязжы́тай нязжы́тым нязжы́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязжы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязжы́ты нязжы́тая нязжы́тае нязжы́тыя
Р. нязжы́тага нязжы́тай
нязжы́тае		 нязжы́тага нязжы́тых
Д. нязжы́таму нязжы́тай нязжы́таму нязжы́тым
В. нязжы́ты (неадуш.)
нязжы́тага (адуш.)		 нязжы́тую нязжы́тае нязжы́тыя (неадуш.)
нязжы́тых (адуш.)
Т. нязжы́тым нязжы́тай
нязжы́таю		 нязжы́тым нязжы́тымі
М. нязжы́тым нязжы́тай нязжы́тым нязжы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязжы́ты неизжи́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязжы́ты, ‑ая, ‑ае.

Такі, ад якога яшчэ не пазбавіліся, які не зжылі. Бур’ян, шурпатыя будкі дачасных будынкаў, зямлянкі. Гэта яшчэ ўсё старое, нязжытае. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неизжи́тый разг.

1. нязжы́ты; (неискоренённый) нявы́каранены;

2. які́ (што) не вы́йшаў з ужы́тку; (не отмерший) не адме́рлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)