нязжы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нязжы́ты | нязжы́тая | нязжы́тае | нязжы́тыя | |
нязжы́тага | нязжы́тай нязжы́тае |
нязжы́тага | нязжы́тых | |
нязжы́таму | нязжы́тай | нязжы́таму | нязжы́тым | |
нязжы́ты ( нязжы́тага ( |
нязжы́тую | нязжы́тае | нязжы́тыя ( нязжы́тых ( |
|
нязжы́тым | нязжы́тай нязжы́таю |
нязжы́тым | нязжы́тымі | |
нязжы́тым | нязжы́тай | нязжы́тым | нязжы́тых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)