няго́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няго́дны няго́дная няго́днае няго́дныя
Р. няго́днага няго́днай
няго́днае		 няго́днага няго́дных
Д. няго́днаму няго́днай няго́днаму няго́дным
В. няго́дны (неадуш.)
няго́днага (адуш.)		 няго́дную няго́днае няго́дныя (неадуш.)
няго́дных (адуш.)
Т. няго́дным няго́днай
няго́днаю		 няго́дным няго́днымі
М. няго́дным няго́днай няго́дным няго́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

няго́дны, -ая, -ае.

1. Якога нельга выкарыстаць; непрыгодны, дрэнны.

Нягодная сякера.

2. Нізкі ў маральных адносінах; паганы, нядобры.

Н. чалавек.

|| наз. няго́днасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няго́дны

1. разг. злой, плохо́й, него́дный;

2. (такой, который нельзя использовать) него́дный, неприго́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няго́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Якога нельга выкарыстаць; непрыгодны, дрэнны. Нягодны праект. □ [Маразюк:] — А будзе ж час, што і ты, Антось Іванавіч, саступіш некаму месца, як я табе саступіў. — Ты не саступіў! — злосна адказаў Антось. — Цябе зволілі, як нягоднага гаспадара. Чарнышэвіч.

2. Нізкі ў маральных адносінах; паганы, нядобры. Язэп спачатку слухаў Кацю прыхільна, але потым не сцярпеў: — Такія, што і нашым і вашым служаць, — самыя нягодныя людзі. Асіпенка. [Мартын:] — Няма ў цябе сэрца, Аўгіня... Ты нягодная і няшчырая. Колас. / у знач. наз. няго́дны, ‑ага, м.; няго́дная, ‑ай, ж. [Дзед:] — Ох, нягодная, не хоча з Веркай гуляць. Ну, мы ж ёй пакажам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няго́жы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і нягодны (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрыго́дны, -ая, -ае.

Нягодны для выкарыстання.

Н. матэрыял.

|| наз. непрыго́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

негодя́щий прост. непрыда́тны; дрэ́нны, няго́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

такі́-сякі́, така́я-сяка́я, тако́е-сяко́е, займ. азнач. (разм.).

Ужыв. як жартоўнае ацэначнае слова ў знач.: нягодны, нікчэмны, нядобры.

Ах, ты, т.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няго́жы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непрыдатны, нягодны. Нягожая рэч. // Дрэнны, паганы. Нягожы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згано́даць

‘сапсаваць, прывесці ў нягодны стан што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згано́даю згано́даем
2-я ас. згано́даеш згано́даеце
3-я ас. згано́дае згано́даюць
Прошлы час
м. згано́даў згано́далі
ж. згано́дала
н. згано́дала
Дзеепрыслоўе
прош. час згано́даўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)