нягла́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нягла́дкі нягла́дкая нягла́дкае нягла́дкія
Р. нягла́дкага нягла́дкай
нягла́дкае		 нягла́дкага нягла́дкіх
Д. нягла́дкаму нягла́дкай нягла́дкаму нягла́дкім
В. нягла́дкі (неадуш.)
нягла́дкага (адуш.)		 нягла́дкую нягла́дкае нягла́дкія (неадуш.)
нягла́дкіх (адуш.)
Т. нягла́дкім нягла́дкай
нягла́дкаю		 нягла́дкім нягла́дкімі
М. нягла́дкім нягла́дкай нягла́дкім нягла́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нягла́дкі в разн. знач. негла́дкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нягла́дкі, ‑ая, ‑ае.

Няроўны, шарахаваты. Нягладкая дошка. // перан. Які мае ў сабе пэўныя хібы, заганы; немілагучны (пра вершы, прамовы і пад.). Хоць у Багушэвіча і сустракаюцца часамі нягладкія, неадшліфаваныя вершы, хоць яго некаторыя вершы збіваюцца на сілабічную метрыку, усё ж па паэтычнаму майстэрству ніхто з беларускіх паэтаў XIX ст. не можа зраўняцца з Багушэвічам. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каструбава́ты, -ая, -ае.

Шурпаты, нягладкі.

Каструбаватая дошка.

|| наз. каструбава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

негла́дкий в разн. знач. нягла́дкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́флены, -ая, -ае (спец.).

Пра паверхню: нягладкі, з правільнымі радамі паглыбленняў і выступаў.

Рыфленае жалеза.

Рыфленыя падэшвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памя́ты, -ая, -ае.

1. Няроўны, нягладкі, са складкамі.

П. касцюм.

2. Стомлены, нясвежы, нібы заспаны (разм.).

П. твар.

|| наз. памя́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шурпа́ты, -ая, -ае.

1. Нягладкі, з невялікімі няроўнасцямі.

Шурпатыя дошкі.

2. перан. Недапрацаваны, з хібамі, недахопамі.

Ш. стыль.

|| наз. шурпа́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́вы, -ая, -ае.

1. Каляны ад засохлай гразі.

Каравая ануча.

2. Нягладкі, скрыўлены, шарахаваты, загрубелы.

Каравыя рукі.

3. перан. Няскладны, няўмелы, груба выкананы.

Каравыя выразы.

|| наз. кара́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каструбава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Нягладкі, шурпаты. Каструбаватыя далоні. □ У конскім хляве .. [Баранавіч] агледзеў жалабы, дрэнна бачачы ў змроку і абмацваючы каструбаватыя дошкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)