Verbum

анлайнавы слоўнік

няве́тліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няве́тліва	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няве́тліва нареч.

1. нелюбе́зно, неприве́тливо, нераду́шно;

2. в знач. сказ. неве́жливо, неучти́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няве́тліва,

1. Прысл. да няветлівы.

2. безас. у знач. вык. Нетактоўна, непрыстойна. Трэба было [Веры] ісці ў сваю бакоўку, там усялякай работы немаведама колькі, але няветліва пакідаць адну госцю. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няве́тлівы, -ая, -ае.

Той, хто парушае правілы ветлівасці, абыходзіцца няветліва, нетактоўна з іншымі.

Н. чалавек.

Н. адказ.

|| наз. няве́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неприве́тливо непрыве́тліва; няве́тліва;