паднябе́ссе, -я, н.

Нябесная высь.

Бусел лунае ў паднябессі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўсфе́ра, ‑ы, ж.

Палавіна сферы, шара. Нябесная паўсфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нябе́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нябе́сны нябе́сная нябе́снае нябе́сныя
Р. нябе́снага нябе́снай
нябе́снае		 нябе́снага нябе́сных
Д. нябе́снаму нябе́снай нябе́снаму нябе́сным
В. нябе́сны (неадуш.)
нябе́снага (адуш.)		 нябе́сную нябе́снае нябе́сныя (неадуш.)
нябе́сных (адуш.)
Т. нябе́сным нябе́снай
нябе́снаю		 нябе́сным нябе́снымі
М. нябе́сным нябе́снай нябе́сным нябе́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́нна ма́нна, -нны ж.;

◊

ма́нна небе́сная ма́нна нябе́сная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцыля́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Аддзел установы, заняты справаводствам, а таксама памяшканне гэтага аддзела.

◊

Нябесная канцылярыя (разм., жарт.) — пра сілы, якія быццам бы кіруюць надвор’ем.

|| прым. канцыля́рскі, -ая, -ае.

К. работнік.

Канцылярскія справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нна, -ы, ж.

1. Ежа, якая, паводле біблейскага падання, падала з неба іўдзеям у час іх вандравання па пустыні.

2. Крупы, зробленыя з дробна размолатай пшаніцы.

◊

Манна нябесная —

1) што-н. вельмі патрэбнае, доўгачаканае;

2) багацце падазронага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нна ж.

1. ма́нна;

2. ма́нная крупа́, ма́нка;

◊ м. нябе́сная — ма́нна небе́сная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зяме́льна-нябе́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зяме́льна-нябе́сны зяме́льна-нябе́сная зяме́льна-нябе́снае зяме́льна-нябе́сныя
Р. зяме́льна-нябе́снага зяме́льна-нябе́снай
зяме́льна-нябе́снае		 зяме́льна-нябе́снага зяме́льна-нябе́сных
Д. зяме́льна-нябе́снаму зяме́льна-нябе́снай зяме́льна-нябе́снаму зяме́льна-нябе́сным
В. зяме́льна-нябе́сны (неадуш.)
зяме́льна-нябе́снага (адуш.)		 зяме́льна-нябе́сную зяме́льна-нябе́снае зяме́льна-нябе́сныя (неадуш.)
зяме́льна-нябе́сных (адуш.)
Т. зяме́льна-нябе́сным зяме́льна-нябе́снай
зяме́льна-нябе́снаю		 зяме́льна-нябе́сным зяме́льна-нябе́снымі
М. зяме́льна-нябе́сным зяме́льна-нябе́снай зяме́льна-нябе́сным зяме́льна-нябе́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паднябе́ссе, ‑я, н.

Нябесная высь. Угары ў паднябессі, асветленыя месяцам, непрыкметна праплывалі кавалкі хмар. Галавач. Водарам антонавак прапах Дол сівы ажно да паднябесся. І. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небе́сный

1. нябе́сны; (о цвете — ещё) нябе́сна-блакі́тны, блакі́тны;

небе́сная во́ля (власть, си́ла и т. п.) рел. нябе́сная во́ля (ула́да, сі́ла і да таго́ падо́бнае), во́ля (ула́да, сі́ла і да таго́ падо́бнае) Бо́жая;

небе́сная канцеля́рия уст. нябе́сная канцыля́рыя;

Цари́ца Небе́сная Цары́ца Нябе́сная;

небе́сные тела́ нябе́сныя це́лы;

небе́сный свод, см. небосво́д;

2. (восхитительный) чаро́ўны, цудо́ўны;

◊

небе́сный гром, небе́сные гро́мы, небе́сный гнев (бич) рел. гнеў Бо́жы, кара Бо́жая, нябе́сная ка́ра;

Ца́рство (Ца́рствие) небе́сное уст. Ца́рства Нябе́снае;

Влады́ка (Оте́ц) небе́сный рел., высок. Улады́ка Нябе́сны;

ма́нна небе́сная ма́нна нябе́сная;

как пти́ца небе́сная як пту́шка нябе́сная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)