ны́ючы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ны́ючы ны́ючая ны́ючае ны́ючыя
Р. ны́ючага ны́ючай
ны́ючае		 ны́ючага ны́ючых
Д. ны́ючаму ны́ючай ны́ючаму ны́ючым
В. ны́ючы (неадуш.) ны́ючую ны́ючае ны́ючыя (неадуш.)
Т. ны́ючым ны́ючай
ны́ючаю		 ны́ючым ны́ючымі
М. ны́ючым ны́ючай ны́ючым ны́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ны́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ны́ючы ны́ючая ны́ючае ны́ючыя
Р. ны́ючага ны́ючай
ны́ючае		 ны́ючага ны́ючых
Д. ны́ючаму ны́ючай ны́ючаму ны́ючым
В. ны́ючы (неадуш.) ны́ючую ны́ючае ны́ючыя (неадуш.)
Т. ны́ючым ны́ючай
ны́ючаю		 ны́ючым ны́ючымі
М. ны́ючым ны́ючай ны́ючым ны́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ны́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ны́ючы ны́ючая ны́ючае ны́ючыя
Р. ны́ючага ны́ючай
ны́ючае		 ны́ючага ны́ючых
Д. ны́ючаму ны́ючай ны́ючаму ны́ючым
В. ны́ючы (неадуш.) ны́ючую ны́ючае ны́ючыя (неадуш.)
Т. ны́ючым ны́ючай
ны́ючаю		 ны́ючым ны́ючымі
М. ны́ючым ны́ючай ны́ючым ны́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ны́ючы прил. но́ющий;

н. боль — но́ющая боль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ны́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад ныць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Цягучы, тупы (пра боль). Нейкі непрыемны асадак гарэў на сэрцы, аддаваўся ў ім тупым ныючым болем. Лынькоў.

3. Дзеепрысл. незак. ад ныць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́ющий

1. прич. які́ (што) ны́е; см. ныть;

2. прил. ны́ючы;

но́ющая боль ны́ючы боль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчымлі́вы, -ая, -ае.

1. Які выклікае раздражненне, рэзкі боль.

Ш. пах.

2. Тупы, ныючы (пра боль).

3. Моцны, неадольны, які хвалюе.

Шчымлівае жаданне.

|| наз. шчымлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ны́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ны́ю ны́ем
2-я ас. ны́еш ны́еце
3-я ас. ны́е ны́юць
Прошлы час
м. ны́ў ны́лі
ж. ны́ла
н. ны́ла
Загадны лад
2-я ас. ны́й ны́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ны́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праскуго́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм.

1. Абазвацца скуголеннем (пра сабаку). // Жаласліва, ныючы, плачучы, сказаць.

2. Скуголіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссаць, ссу, ссеш, ссе; ссём, ссяце́, ссуць; ссі; незак., што.

1. Уцягваць у рот губамі і языком (што-н. вадкае).

С. малако.

2. Трымаючы што-н. у роце, рабіць смактальныя рухі.

С. соску.

С. лапу.

С. палец.

3. безас. Пра тупы, ныючы боль у жываце (ад голаду, хваробы і пад.).

|| наз. сса́нне, -я, н. (да 1—3 знач.); прым. сса́льны, -ая, -ае.

Ссальныя рухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)