нырко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нырко́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нырко́м нареч. нырцо́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нырцо́м нареч. нырко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ныро́к

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. нырка́ нырко́ў
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ныро́к

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. нырка́ нырко́ў
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ныро́к

‘скачок у ваду; прыём у боксе’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. ныро́к ныркі́
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Ныркаць ’даваць нырца; падглядваць’ (Касп.), ’пазіраць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), ныркнуць ’нырнуць’ (Мат. Гом.). Ад нырок ’скачок у ваду’, нырком ’нырцом’, гл. ныриць. Магчымы ўплыў з боку зіркаць ’кідаць погляд’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́ныр’ю ’ўніз галавой’ (Сцяшк. Сл.), панікнуць ’спатыкнуцца’ (Сл.). Рус. по́ныр ’падземны паток’, ’сыход патоку ў глыб зямлі’, штыром ’нырком’, макед. напор ’месца, дзе паток сыходзіць пад зямлю’. Ад по- і ныраць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)