нумара́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нумара́цыя
Р. нумара́цыі
Д. нумара́цыі
В. нумара́цыю
Т. нумара́цыяй
нумара́цыяю
М. нумара́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нумара́цыя, -і, ж.

1. гл. нумараваць.

2. Лічбавае абазначэнне прадметаў, якія змяшчаюцца ў паслядоўным парадку.

Н. кватэр.

3. Сукупнасць прыёмаў называння і абазначэння лікаў.

Дзесятковая н.

|| прым. нумарацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нумара́цыя ж. нумера́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нумара́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нумараваць. Нумарацыя старонак.

2. Лічбавае абазначэнне прадметаў, якія змяшчаюцца ў паслядоўным парадку. [Валя] хвалявалася, паднімаючыся на крутых ўсходах і прыглядаючыся да нумарацыі кватэр. Чорны.

3. Сукупнасць прыёмаў называння і абазначэння лікаў; сістэма злічэння. Дзесятковая нумарацыя.

[Лац. numeratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Ставіць нумары на кім-, чым-н.

|| зак. занумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і пранумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. нумара́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагіна́цыя, -і, ж. (кніжн.).

Нумарацыя старонак кнігі, рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нумера́ция нумара́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагіна́цыя, ‑і, ж.

Спец. Нумарацыя старонак кнігі, рукапісу і пад.

[Ад лац. pagina — старонка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненумарава́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае нумарацыя. Ненумараваныя старонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старо́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да старонкі ​1 (у 1 знач.). Старонкавая нумарацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)