назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нумара́цыі | |
| нумара́цыі | |
| нумара́цыю | |
| нумара́цыяй нумара́цыяю |
|
| нумара́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нумара́цыі | |
| нумара́цыі | |
| нумара́цыю | |
| нумара́цыяй нумара́цыяю |
|
| нумара́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1.
2. Лічбавае абазначэнне прадметаў, якія змяшчаюцца ў паслядоўным парадку.
3. Сукупнасць прыёмаў называння і абазначэння лікаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
1.
2. Лічбавае абазначэнне прадметаў, якія змяшчаюцца ў паслядоўным парадку.
3. Сукупнасць прыёмаў называння і абазначэння лікаў; сістэма злічэння.
[Лац. numeratio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1)
2) лічбавае абазначэнне прадметаў, размешчаных у паслядоўным парадку (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
нумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны;
Ставіць нумары на кім-, чым
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рымская
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
славянская
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)