но́сніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́сніца но́сніцы
Р. но́сніцы но́сніц
Д. но́сніцы но́сніцам
В. но́сніцу но́сніцы
Т. но́сніцай
но́сніцаю		 но́сніцамі
М. но́сніцы но́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Но́сніца ’насоўка’ (Сл. ЦРБ). Мясцовае ўтварэнне ад нос, параўн. аднбснік ’тс’ (Сл. ЦРБ, Сад носа; параўн. ад галавы (парашкі) і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)