но́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
но́рыя |
но́рыі |
| Р. |
но́рыі |
но́рый |
| Д. |
но́рыі |
но́рыям |
| В. |
но́рыю |
но́рыі |
| Т. |
но́рыяй но́рыяю |
но́рыямі |
| М. |
но́рыі |
но́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́рыя, ‑і, ж.
Спец. Каўшовы элеватар з радам чарпакоў на рухомым ланцугу для падымання сыпкіх цел, вады і г. д.
[Ісп. noria.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́рия техн. но́рыя, -рыі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)