но́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́рыя но́рыі
Р. но́рыі но́рый
Д. но́рыі но́рыям
В. но́рыю но́рыі
Т. но́рыяй
но́рыяю		 но́рыямі
М. но́рыі но́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

но́рыя ж., тех. но́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́рыя, ‑і, ж.

Спец. Каўшовы элеватар з радам чарпакоў на рухомым ланцугу для падымання сыпкіх цел, вады і г. д.

[Ісп. noria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

норыя

т. 11, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

но́рыя

(ісп. noria, ад ар. naura)

каўшовы элеватар 2 з радам чарпакоў на рухомым ланцугу для падымання сыпкіх цел, вады і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

но́рия техн. но́рыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)