но́ркавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
но́ркавы |
но́ркавая |
но́ркавае |
но́ркавыя |
| Р. |
но́ркавага |
но́ркавай но́ркавае |
но́ркавага |
но́ркавых |
| Д. |
но́ркаваму |
но́ркавай |
но́ркаваму |
но́ркавым |
| В. |
но́ркавы (неадуш.) но́ркавага (адуш.) |
но́ркавую |
но́ркавае |
но́ркавыя (неадуш.) но́ркавых (адуш.) |
| Т. |
но́ркавым |
но́ркавай но́ркаваю |
но́ркавым |
но́ркавымі |
| М. |
но́ркавым |
но́ркавай |
но́ркавым |
но́ркавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да норкі 2. Норкавая шкурка. // Зроблены з футра норкі. Норкавая шуба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́рка¹, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых з густой бліскучай поўсцю, а таксама футра гэтага звярка.
|| прым. но́ркавы, -ая, -ае.
Норкавая шуба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)