но́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
но́кну |
но́кнем |
| 2-я ас. |
но́кнеш |
но́кнеце |
| 3-я ас. |
но́кне |
но́кнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
но́кнуў |
но́кнулі |
| ж. |
но́кнула |
| н. |
но́кнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
но́кні |
но́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
но́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
но́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не.
Аднакр. да нокаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., на каго і без дап. (разм.).
Паганяючы крыкам «но», прымушаць ісці хутчэй.
|| аднакр. но́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. но́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)