но́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., на каго і без дап. (разм.).

Паганяючы крыкам «но», прымушаць ісці хутчэй.

|| аднакр. но́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. но́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)