но́даць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
но́даю |
но́даем |
| 2-я ас. |
но́даеш |
но́даеце |
| 3-я ас. |
но́дае |
но́даюць |
| Прошлы час |
| м. |
но́даў |
но́далі |
| ж. |
но́дала |
| н. |
но́дала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
но́дай |
но́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
но́даючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Но́даць ’псаваць’ (Касп.), ’абнеслаўляць’ (Інстр. 3). Тыповы прастамоўны «займеннікавы» дзеяслоў з шырокай, звычайна адмоўнай ці непрыстойнай семантыкай (своеасаблівы эўфемізм), параўн. чэш. ondat, луж. wonozyć, wonoześ, славен. onegati, серб.-харв. о̏ндати, балг. онодя, онождам (таксама і нодя) ад прасл. *onъda, займеннікавага прыслоўя, што ўзыходзіць да *onъ, гл. ён (Махэк₂, 414; ESSJ SG, 2, 532).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зано́даць ’змучыць’ (Сл. паўн.-зах.). Ад нодаць ’псаваць’ (Касп.). Параўн. знодаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зно́даць ’сапсаваць, знішчыць’ (мядз., Нар. словатв.). Ад нодаць ’псаваць’ (Касп.). Параўн. занодаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)