но́венькі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім новы (у 1 знач.).

Н. трактар.

2. у знач. наз. но́венькае, -ага, н. Навіна.

Што новенькага ў сям’і?

3. у знач. наз. но́венькі, -ага, м.; но́венькая, -ай, ж., мн. -ія, -іх. Навічок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́венькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́венькі но́венькая но́венькае но́венькія
Р. но́венькага но́венькай
но́венькае		 но́венькага но́венькіх
Д. но́венькаму но́венькай но́венькаму но́венькім
В. но́венькі (неадуш.)
но́венькага (адуш.)		 но́венькую но́венькае но́венькія (неадуш.)
но́венькіх (адуш.)
Т. но́венькім но́венькай
но́венькаю		 но́венькім но́венькімі
М. но́венькім но́венькай но́венькім но́венькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

но́венькі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Зусім новы (у 1 знач.). У той вечар гаспадары сыходзіліся глядзець на новенькую жняярку. Чорны.

2. у знач. наз. но́венькае, ‑ага, н. Навіна. [Гарлахвацкі:] Сядайце, расказвайце, што новенькага. Як жывём, працуем? Крапіва.

3. у знач. наз. но́венькі, ‑ага, м.; но́венькая, ‑ай, ж. Навічок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)